20-10-12 (Εβδομαδιαία)

     Τρόικα: Αν δεν δει αίμα, δεν ικανοποιείται

  Αυτή η σκληρή στάση της Τρόικας, να παρθούν μέτρα έτσι που αυτή τα εννοεί, έστω και αν πραγματικά η κοινωνία δεν τα αντέχει πλέον, και να φέρνει σε πολύ δύσκολη θέση την κυβέρνηση, η οποία θέλει να πάρει επώδυνες αποφάσεις, για να σωθεί η χώρα, να μείνει στο ευρώ και να μην χρεοκοπήσει, φτάνει και ξεπερνά τα όρια της λογικής, αλλά και της πολιτικής. Αν, υποτίθεται, οι δανειστές μας θέλουν όντως να στηρίξουν αυτή την κυβέρνηση –μετά την οποία θα υπάρξει χάος- τότε πρέπει να επιδείξουν στοιχειώδη πολιτικό ρεαλισμό. Έτσι όπως πολιτεύεται η τρόικα, ρίχνει νερό στο μύλο των αντιευρωπαϊστών και των ανεύθυνων πολιτικών δυνάμεων και προκαλεί αισθήματα μίσους και αντιπάθειας στον λαό, ακόμα και σε αυτούς που κατανοούν πως πρέπει να πιούμε ένα ακόμη πικρό ποτήρι –που πιστεύουμε πως θα είναι το τελευταίο- αλλά θα αποφύγουμε τα χειρότερα. Αυτό δεν το καταλαβαίνει η τρόικα και τα αφεντικά της;

              «Χυτήριο»: Ένα ακόμη σύμπτωμα

  Τα γεγονότα μπροστά από το θέατρο «Χυτήριο», όπου λίγες δεκάδες «αγανακτισμένοι Χριστιανοί», και δυο τρεις ιερωμένοι με σταυρούς στα χέρια ασχημονούσαν και εξύβριζαν ηθοποιούς και θεατές, ενός θεατρικού έργου, που θεωρούν ότι υβρίζει τον Χριστό, είναι μια ακόμη επιστροφή στον Μεσαίωνα, τότε που η περί τα θεία άποψη που ξέφευγε από τη γραμμή των ιεροεξεταστών του καθολικού δόγματος, οδηγούσε τον δήθεν υβριστή στην πυρά. Βέβαια, κανείς δεν αρνείται το δικαίωμα στον οποιονδήποτε να εκφράζει την αντίθεση και τη δυσαρέσκειά του εναντίον βιβλίων και θεαμάτων, με τον περιορισμό ότι αυτό θα γίνεται μέσα στους κανόνες της δημοκρατίας, η οποία πρέπει να είναι ο υπέρτατος νόμος, μέσα στον οποίο μπορεί κανείς να εκφράζεται κοινωνικά. Η βία, η προσβολή και οι ασχημίες κατά δημοσίων θεαμάτων, είναι απαράδεκτη οπισθοδρόμηση, η οποία δεν πρέπει να γίνεται ανεκτή.

  Το χειρότερο είναι πως, τώρα πια αυτά τα σκοταδιστικά φαινόμενα, έχουν αποκτήσει και πολιτικό προστάτη και ενθαρρυντή. Κι αυτός είναι η κοινοβουλευτική πια Χρυσή Αυγή, η οποία, για μια ακόμη φορά, καταπατεί τους νόμους και δεν κρύβει πως θέλει να επιβάλει τις φασιστικές της απόψεις με οποιονδήποτε τρόπο (εκτός του ότι συμπαραστεκόταν στις βίαιες αντιδράσεις κατά του θεατρικού έργου, βουλευτής της απέσπασε βιαίως; από τα χέρια των αστυνομικών συλληφθέντα και τον απομάκρυνε!). Ήμουν πολύ μαλακός πρόσφατα όταν έγραφα πως, αφού η Χρυσή Αυγή μπήκε νόμιμα στη Βουλή, κουβαλώντας κοντά 500 χιλιάδες ψήφους Ελλήνων πολιτών –οι οποίοι, στη συντριπτική τους πλειοψηφία ούτε φασίστες, ούτε ναζιστές είναι-, έγραφα λοιπόν ότι οφείλει να συμπεριφερθεί ως νόμιμο κοινοβουλευτικό κόμμα, μέσα στα πλαίσια της δημοκρατίας και του κοινοβουλευτισμού (κάποιοι μάλιστα με κατηγόρησαν πως «πολύ με το γάντι φέρεσαι στους φασίστες»). Φαίνεται όμως ότι η Χ. Α. θα εξακολουθήσει να πολιτεύεται το ίδιο ακραία και αντιδημοκρατικά, όπως όταν ήταν περιθωριακό αντιδημοκρατικό μόρφωμα. Και αυτό είναι πολύ σοβαρό, σοβαρότερο ίσως από την οικονομική κρίση, η οποία μάλιστα μας εμποδίζει να δούμε αυτό το ζήτημα δημοκρατίας στις σωστές του διαστάσεις.

                           Ελιά: Αντί ευλογίας, καταστροφή

  Ξαναέγραψα πρόσφατα πως, έτσι όπως ορίστηκε εκβιαστικά η τιμή της α΄ ποικιλίας της ελιάς στα 80 λεπτά και δεδομένου ότι, λόγω της υπερπαραγωγής αλλά και της ξηρασίας, το μεγαλύτερο μέρος του καρπού ήταν πολύ μικρές σε μέγεθος, το τελικό εισόδημα των παραγωγών θα ήταν ασήμαντο, χωρίς να λείπουν οι περιπτώσεις που πολλοί «μπήκαν μέσα». Βέβαια, η ελιά ευτυχώς έχει και τη δυνατότητα ελαιοποίησης, όμως, τόσο η τιμή του λαδιού, όσο και τα έξοδα   έκθλιψης, αποθήκευσης και διάθεσης του λαδιού, είναι εξαιρετικά δύσκολα και δαπανηρά.

  Έτσι, η ευλογία της φετινής παραγωγής, αντί να φέρει ικανοποιητικό εισόδημα στους παραγωγούς και να βοηθήσει στην ανάσταση της τοπικής οικονομίας, κατέληξε να γίνει  απογοήτευση και αγανάκτηση. Και αυτό το φετινό κατάντημα, καλό είναι να ωθήσει τους παραγωγούς σε από τώρα συζήτηση και αντιμετώπιση του προβλήματος για την επόμενη χρονιά, Για να μην καταλήξουμε να δούμε τους θαλερούς και καρποφόρους ελαιώνες της Χαλκιδικής να εγκαταλείπονται και να αφανίζονται.

                Καλοκαιρία: Ευτυχώς

  Μπροστά στην απειλή του «βαρέως χειμώνα» που επέρχεται, με δεδομένη τη δυσκολία της εξίσωσης «μείωση εισοδήματος, αύξηση εξόδων –ιδιαίτερα θέρμανσης», η συνεχιζόμενη καλοκαιρία μάλλον βοηθά ώστε να μειωθεί το οξύ οικονομικό πρόβλημα της φτωχής ελληνικής οικογένειας. Αφού μάλιστα η καλοκαιρία συνδυάζεται με κάποιες ικανοποιητικές βροχές, οι καιρικές συνθήκες είναι πολύ θετικές. Άλλα χρόνια τέτοιες μέρες ήταν σχεδόν χειμωνιάτικες, ενώ φέτος κοντεύει να φύγει ο Οκτώβρης με κοντομάνικα. Μήπως μας λυπήθηκε ο Ύψιστος;