17-11-12 (Εβδομαδιαία)

                                       Τα φέουδα και οι πατρίκιοι

  Έπρεπε λοιπόν να έρθει η επάρατη τρόικα και τα «μνημόνια της καταστροφής», για να πληροφορηθούμε κάποια απίστευτα πράγματα που συνέβαιναν και εν πολλοίς συμβαίνουν ακόμη; Ένα απ’ αυτά τα θαύματα, χάρη στα οποία καταφέραμε να το βουλιάζουμε το καράβι, είναι το καθεστώς διορισμού, υπαλληλικών συνθηκών, μισθοδοσίας και προ παντός, απολαβής απίστευτου εφάπαξ, των υπαλλήλων της Βουλής. Διορίζονται –τουλάχιστον ως το 2009- με απόφαση του Προέδρου της Βουλής, που διόριζε τους δικούς του, τους δικούς του κόμματός του, τους δικούς των πιο πολλών κομμάτων, γενικά ένα ατέλειωτο πλήθος –άπιαστος σ’ αυτό το σπορ αναδείχθηκε ο  Σιούφας, που διόρισε τη μισή Θεσσαλία στη Βουλή. Αυτοί λοιπόν οι προνομιούχοι υπάλληλοι, συχνά χωρίς κανένα πτυχίο, είχαν το αμετάθετο –αφού η Βουλή αποτελεί αυτόνομο Βουλη-σταν, έπαιρναν 16 μισθούς (!) και, όταν με το καλό έβγαιναν στη σύνταξη, έπαιρναν 8πλάσιο (!!) εφάπαξ, απ’ όσα έπαιρνε ένας κοινός θνητός δ. υπάλληλος.

  Όλα αυτά έπρεπε να έρθει η τρόικα για να τα διορθώσει; Και, όταν ο Στουρνάρας πήρε, πολύ σωστά, απόφαση να εξισώσει τους υπαλλήλους της Βουλής με τους άλλους δ. υπαλλήλους, έγινε πραγματικό πραξικόπημα. Στην πιο κρίσιμη φάση της συζήτησης του πρόσφατου πολυνομοσχεδίου, εν ώρα συζήτησής του με τη διαδικασία του κατεπείγοντος (πολύτιμος χρόνος του οποίου είχε σπαταληθεί για μια ανόητη ονομαστική ψηφοφορία), τότε λοιπόν ο Σύλλογος των υπαλλήλων της Βουλής κήρυξε απεργία, προσπαθώντας έτσι να ματαιώσει την ψήφιση του νόμου. Και όχι μόνο αυτό: Σε μια απίστευτη επίδειξη παράβασης καθηκόντων τους, συνδικαλιστές και άλλοι υπάλληλοι ασχημόνησαν σε βάρος δημοσιογράφων, αλλά και βουλευτών και μόλις αποτράπηκε το μπουκάρισμά τους στην αίθουσα της Βουλής για τη βίαιη διακοπή της συνεδρίασης!

  Απίστευτα φαινόμενα μιας απίστευτης εποχής. Και καλά οι υπάλληλοι, πατρίκιοι της δημοσιοϋπαλληλικής ζωής της χώρας, προνομιούχοι ελέω «μπάρμπα στη Βουλή» είναι, απίστευτα προνόμια απολαμβάνουν, δεν δίστασαν να παραβούν καθήκοντα και υπαλληλική ιδιότητα. Όμως, το πιο απίστευτο και το πιο λυπηρό, είναι ότι βρήκαν μέσα στα κόμματα της Βουλής υποστηρικτές και μάλιστα σφοδρούς: Ο ΣΥΡΙΖΑ, που όλους τους δικαιολογεί και σε όλους τάζει τα πάντα –ακόμη και οι δικαστικοί έχουν δίκιο!- έκανε αγώνα υπέρ των υπαλλήλων της Βουλής, υποστηρίζοντας δήθεν το αυτοδιοίκητό της. Ο Λαφαζάνης ωρύονταν –ως συνήθως. Το ίδιο και ο Καμμένος. Κι αυτός ωρύονταν, ως συνήθως κι αυτός. Μέχρι που, χτυπιόταν ο Λαφαζάνης, «πώς θα γίνει ψηφοφορία, αφού οι υπάλληλοι απεργούν;».

  Όλο αυτό το σκηνικό του παραλόγου, μαζί βέβαια με όλα όσα ακούστηκαν στη Βουλή, τόσο κατά τη συζήτηση για το πολυνομοσχέδιο, όσο και τις επόμενες μέρες για τον προϋπολογισμό, συνθέτουν μια από τις μελανότερες ημέρες του κοινοβουλευτικού βίου της χώρας μας.

           Προειδοποίηση –και παρότρυνση- για λυντσάρισμα!

  Το ακόμη. ωστόσο, μελανότερο, ήταν η «εκ προμελέτης» απειλή –αλλά και παρότρυνση-, του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Στάθη Παναγούλη, πως «αυτοί που ψήφισαν τα μέτρα, θα εύχονται να περάσουν από Ειδικό Δικαστήριο και να μην έχουν την τύχη του πρεσβευτή των ΗΠΑ στη Λιβύη» -αυτού του δυστυχούς που όχι μόνο λυντσαρίστηκε από «αγανακτισμένους», αλλά οι δολοφόνοι του ασχημονούσαν δημόσια επί του πτώματός του!

  Αυτά είπε, μεταξύ άλλων ηρωικών, ο Στάθης Παναγούλης, που κατέχεται πάντα από το σύνδρομο του επωνύμου του, προσπαθώντας να κάνει κάτι ηρωικό, όπως ο αδελφός του Αλέκος, του οποίου όμως τη μνήμη συνεχώς προσβάλλει. Και καλά αυτός, είπε αυτά, και τα εννοούσε βέβαια. Οι του ΣΥΡΙΖΑ όμως, τι έκαναν; Κατ’ αρχήν τον χειροκρότησαν όλοι οι παρόντες. Κανείς δε βρέθηκε να τον βάλει σε κάποια τάξη, ούτε και ο κοινοβ. εκπρόσωπος του κόμματος. Πολύ αργότερα, όταν η χώρα είχε παγώσει από μια τέτοια απειλή-πρόκληση, το κόμμα –πιο κόμμα, συνισταμένη των ανεξέλεγκτων συνιστωσών- ψέλλισε ότι ο βουλευτής εξέφρασε προσωπικές απόψεις. Ένα σοβαρό κόμμα, και μάλιστα κόμμα εξουσίας όπως προβάλλει, θα έπρεπε να τον διαγράψει πριν κατέβει από το βήμα.

  Άραγε, κατανοούν εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ, προς τα πού εξωθούν τη χώρα; Είναι γνωστό ότι τα επεισόδια σε βάρος υπουργών και βουλευτών, επί ΠΑΣΟΚ, οργανώνονταν από τις διάφορες «συνιστώσες» του ΣΥΡΙΖΑ. Και τα «κινήματα» δεν πληρώνω, δεν υπακούω, «αυτή η επένδυση δεν θα γίνει –δες μεταλλεία χρυσού» κλπ. Δεν βλέπουν ότι, έτσι όπως σπρώχνουν πολλοί τα πράγματα, το φάσμα μιας εμφύλιας διαμάχης είναι ορατό; Και αν κάποιοι, και από το αντίθετο άκρο –που είναι έτοιμοι- εφαρμόσουν τις παροτρύνσεις Παναγούλη, τι θα κάνουν; Τέτοια έλλειψη υπευθυνότητας!  

  Επισήμανση: Στο γήπεδο της Τσέλσι στην Αγγλία, ένας φίλαθλος της γηπεδούχου έκανε υβριστικές ρατσιστικές χειρονομίες σε βάρος αντίπαλου έγχρωμου ποδοσφαιριστή. Αποτέλεσμα: Σε λίγο συνελήφθη, παραπέμφθηκε και καταδικάστηκε από το αυτόφωρο σε βαριά ποινή. Αν ήταν εδώ, θα έπαιρνε βραβείο από την ομάδα του. Έχετε αντίρρηση;

          ( Αν υπάρχει πρόβλημα χώρου, παραλείψτε το τελευταίο «επισήμανση»)