Παρασκευή 2 Μαρτίου 2012

κείμενο Σαββάτου 03-03-12

3-03-12 (Εβδομαδιαία)
                          Ο ηγεμών Αντώνιος προστάζει: προσκυνήστε!
  Δεν έχουν ξεκαθαρίσει στη ΝΔ αν ήταν πολιτικό λάθος η εσπευσμένη απόφαση του κ. Σαμαρά να διαγράψει 21 βουλευτές του από το κόμμα, επειδή δεν ψήφισαν το Μνημόνιο 2 (ποιος το περίμενε, αλήθεια!). Ο άρχων του κόμματος ωστόσο, επιχείρησε να  κλείσει την πληγή, χωρίς όμως να φανεί ότι υποχωρεί. Έκανε έτσι ένα καινούργιο λάθος, ακόμη μεγαλύτερο από το πρώτο: Κάλεσε τους εξωπεταγμένους «αντάρτες» να ξαναπεράσουν την πόρτα του κόμματος, όμως αρκετά τσαλακωμένοι. Να ψηφίσουν δηλαδή τους εφαρμοστικούς νόμους του Μνημονίου, ενώ λίγες μέρες πριν είχαν καταψηφίσει το ίδιο το Μνημόνιο! Αυτό κι αν είναι ρεζίλεμα ενός πολιτικού, που νωρίτερα είχε πάρει πολιτική στάση σοβαρή, αφού ήξερε αυτό που είχε πει ο Σαμαράς πως «όποιοι δεν ψηφίσουν, χωρίζουν οι δρόμοι μας». Όλα μαζί τα θέλει ο Σαμαράς: και πυγμή ηγεμόνα, με άμεση διαγραφή, αλλά και γρήγορη επάνοδο, αφού χρειάζεται τη λεγόμενη «πανστρατειά». Έτσι, το αποτέλεσμα ήταν σαφώς απογοητευτικό για τη ΝΔ. Μόνο 5 «αντάρτες» ξαναπροσκύνησαν στην πρώτη ψηφοφορία και οι άλλοι, ή επανέλαβαν το όχι, ή απείχαν εύγλωττα. Δύσκολοι καιροί για άρχοντες. Και πού είσαι ακόμη, Αντώνιε…
                              Ο …εκατομμυριούχος βουλευτής!
Την ώρα που γράφονται οι γραμμές αυτές, δεν έχει λυθεί το μέγα εθνικό μυστήριο του τελευταίου μήνα: Ποιος είναι τελικά ο,η Έλληνας βουλευτής που, την ώρα που η Ελλάδα βρισκόταν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και οι φήμες ότι οι καταθέσεις στις τράπεζες κινδυνεύουν, αυτός ο εθνοπατέρας, αντί να λειτουργήσει ως σωτήρας της χώρας, λειτούργησε για το συμφέρον του και μόνον και έβγαλε σε τράπεζα του εξωτερικού ένα ολόκληρο εκατομμύριο ευρώ –όντας προφανώς και αρκετά «ματσωμένος». Μέγα μυστήριο, αλήθεια. Το παράξενο, βέβαια, είναι πως το όνομα είναι γνωστό στον ειδικό εισαγγελέα, αλλά δε μπορεί να το αποκαλύψει, γιατί το απαγορεύει ο νόμος –άλλο πάλι τούτο: Μπορεί να συλλαμβάνονται εγκληματίες, που έχουν ήδη ομολογήσει τα εγκλήματά τους, αλλά ο νόμος απαγορεύει να αποκαλυφθούν τα στοιχεία και οι φωτογραφίες τους, μέχρι την οριστική καταδίκη τους, που μπορεί να πάρει και χρόνια ολόκληρα. Όλη αυτή η ιστορία δείχνει πως ως χώρα και ως πολιτικό και κοινωνικό σύστημα, πάσχομε πολλαπλώς: Παρανομίες και εγκλήματα υπάρχουν παντού και πάντοτε και η αντιμετώπισή τους αποδεικνύεται δύσκολη έως ανέφικτη.
  Βέβαια, υπάρχει και η άλλη «ανάγνωση» του θέματος: Αν από τους 300 εθνοπατέρες βρέθηκε μόνο ένας που έκανε αυτό που καταγγέλλεται, τότε μάλλον πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι. Ένας στους 300 είναι ελάχιστο ποσοστό, μόλις 0,33%. Μήπως, αντί να γκρινιάζουμε, πρέπει να χαιρόμαστε;
  Και μια ακόμη απορία: Πώς είναι δυνατόν ολόκληρη η χώρα να ψάχνεται «ποιος» τελικά είναι ο …εκατομμυριούχος βουλευτής, και να μη βγαίνει ο ίδιος, ως δημόσιο πρόσωπο που είναι και να το δηλώσει, αφού ξέρει ότι αυτό τελικά θα γίνει και ο ίδιος θα μείνει έκθετος;
Τελικά, ανακοινώθηκε πως ο εκατομμυριούχος βουλευτής, δεν είναι βουλευτής, αλλά σύζυγος βουλευτή (ο κ. Ισ. Κούβελος, σύζ. της κ. Ντόρας Μπακογιάννη), τα χρήματα είναι 1 εκατ. δολάρια και όχι ευρώ, τα χρήματα δεν βγήκαν από την Ελλάδα, αλλά πέρασαν από την Ελλάδα, προερχόμενα από τις ΗΠΑ και πήγαν στο Λονδίνο για επιχειρηματικούς λόγους και ήταν δηλωμένα, γενικά η περίφημη υπόθεση –την οποία όλοι οι υπεύθυνοι χειρίστηκαν με άθλιο τρόπο- φαίνεται πως είναι μια πολιτική φούσκα, που αντί να βοηθά το ήδη κακοποιημένο πολιτικό σύστημα να ανορθωθεί το πλήττει ακόμη περισσότερο!
                                Πρωτοβουλίες για χτύπημα των καρτέλ
  Το ότι, παρά τη σοβαρή μείωση της αγοραστικής αξίας του εισοδήματος όλων σχεδόν των Ελλήνων, το οποίο έχει σοβαρά μειωθεί ή έχει μηδενιστεί –για τους ανέργους- οι τιμές των ειδών πρώτης ανάγκης διατηρούνται σε πολύ υψηλά επίπεδα –υπάρχει δηλαδή μεγάλη ακρίβεια- αυτό είναι γεγονός. Και, αν τα ακριβά είδη ξεκινούσαν ακριβά από τον παραγωγό, θα λεγε κανείς χαλάλι, αφού παραγωγικές μάζες του πληθυσμού απολαμβάνουν ένα σοβαρό εισόδημα. Όμως αυτό δεν συμβαίνει. Όλα τα είδη –αγροτικά, κτηνοτροφικά κλπ- αγοράζονται σε εξευτελιστικές τιμές, συχνά κάτω του κόστους, από τους παραγωγούς και φτάνουν στον καταναλωτή σε τιμές πολλές φορές παραπάνω απ’ όσο αγοράστηκαν. Για παράδειγμα, το ψωμί. Το σιτάρι συχνά αγοράζεται 10-20 λεπτά το κιλό και το ψωμί πουλιέται κοντά 2,5 ευρώ το κιλό! Άσε τα άλλα είδη που βγαίνουν από το σιτάρι. Το ίδιο το ρύζι, το λάδι, τα πορτοκάλια, τα φρούτα κλπ. Γιατί; Διότι τα κεκαλυμμένα καρτέλ δουλεύουν επιστημονικά. Αυτό αποκάλυψε και οι πρωτοβουλία κατοίκων της Πιερίας, που μακάρι να έχει συνέχεια. Όμως, προσωπικά δεν είμαι αισιόδοξος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου