Ψηφίστηκε η νέα σύμβαση. Ευτυχώς.
Οι αποφάσεις του Γιουρογκρούπ της Δευτερο-Τρίτης, σχετικά με τη χώρα μας, είναι οπωσδήποτε ιστορικής σημασίας για τη χώρα μας. Όχι μόνο γι’ αυτό που προκάλεσαν –σημαντικός και αναγκαίος δανεισμός της χώρας- αλλά κυρίως γι’ αυτό που απέτρεψαν, δηλαδή την άτακτη χρεοκοπία της. Γιατί όλοι, και αυτοί που έτρεμαν με το ενδεχόμενο χρεοκοπίας της χώρας και αυτοί που «παίζουν» ηρωικά με αυτό το ενδεχόμενο, το βράδυ της Δευτέρας βρίσκονταν σε κατάσταση αναμενόμενου πανικού. Θετική απόφαση του Γιουρογκρούπ δεν ήταν καθόλου αυτονόητη, αντίθετα μάλιστα πολλοί, ειδικοί και μη, θεωρούσαν πως οι Ευρωπαίοι εταίροι μας ήταν αποφασισμένοι να μας εξωθήσουν σε έξοδο και να απαλλαγούν από το βάσανο της Ελλάδας. Άλλοι πάλι θεωρούσαν πως η διαφαινόμενη απόφαση μόνο προσωρινά θα έλυνε το πρόβλημα, αφού το χρέος της χώρας και πάλι δεν θα ήταν βιώσιμο και αργά ή γρήγορα θα υπήρχε ανάγκη νέας στήριξης –χωρίς πάτο δηλαδή το βαρέλι, κατά την έκφραση του Βαγγ. Βενιζέλου. Τελικά, όλοι οι απαισιόδοξοι διαψεύστηκαν. Η όλη απόφαση είναι έτσι δομημένη, (ποσό δανείου, επιτόκια, ύψος «κουρέματος» κλπ), ώστε το χρέος να καθίσταται βιώσιμο. Έτσι, όχι μόνο δεν φτάσαμε στη βέβαιη χρεοκοπία της χώρας, αλλά και η όλη υπόθεση παίρνει ευνοϊκή μορφή. Μπροστά σ’ αυτή την εξέλιξη, η απόφαση του Γιουρογκρούπ είναι, και κατά τη δική μου ταπεινή άποψη, ιστορική.
Βέβαια, δεν τελείωσαν τα πάντα ώστε να μπορούμε πια να πούμε πως, πάει τελείωσε, ένα κακό όνειρο ήταν. Μπορούμε πάλι να συνεχίσουμε τις συνήθεις δραστηριότητές μας – απάτες, φοροδιαφυγή, διαφθορά κλπ – και παράλληλη υψηλή κριτική των πάντων, και προ παντός του Δημοσίου, το οποίο οφείλει μόνο να πληρώνει, αλλά δεν δικαιούται να εισπράττει (από μας), μπορούμε να ζούμε με τα δανεικά που οι αφελείς Ευρωπαίοι μας έδωσαν και θα μας δώσουν, κι αυτό γιατί εμείς τους δώσαμε κάποτε …τον πολιτισμό. Ούτε βέβαια πρέπει να κάνουμε όσα η Βουλή αποφάσισε, ούτε να δεχτούμε να γίνει οποιαδήποτε αλλαγή που να θίγει το βόλεμα που, άλλος λίγο άλλος πολύ, πετύχαμε. Ούτε να πληρώσουμε για όσα στραβά κάναμε, όσο σοβαρά κι αν είναι αυτά*
* Χτες είδα συγκεντρωμένους πολλούς πρατηριούχους έξω από τη «Νομαρχία», με πλήθος πανώ αναρτημένα πάνω στα βυτιοφόρα τους, με συνθήματα εναντίον του κράτους, όπως: «Απατεώνες είναι οι 300 και όχι οι 3.500 βενζινάδες». Οι 300 δεν είναι βέβαια αυτοί του Λεωνίδα, είναι οι 300 της Βουλής, αυτοί που δέχονται τη μούτζα και το γιαούρτωμα, αν και συμβολίζουν τυπικά και ουσιαστικά την κοινοβουλευτική μας Δημοκρατία. Και το χειρότερο: Η κινητοποίηση γινόταν για τα πρόστιμα που έχουν επιβληθεί εναντίον ορισμένων –πολλών, δυστυχώς- κυρίως για νοθείες των καυσίμων και άλλες σοβαρές παραβάσεις, που στρέφονται βέβαια εναντίον του απλού καταναλωτή. Δηλαδή, καλώς έγιναν οι νοθείες, κακώς επιβλήθηκαν πρόστιμα!.
Γιατί τώρα εκλογές;
Όλα τα κόμματα –πλην ΠΑΣΟΚ- ζητούν επίμονα εκλογές, για να λυθεί το ελληνικό πρόβλημα με «νωπή λαϊκή εντολή», ενώ όλα δείχνουν πως το αποτέλεσμα των εκλογών θα είναι ένα πρώτο κόμμα πολύ μακράν της αυτοδυναμίας και πλήθος κόμματα και κομματίδια στη Βουλή. Πώς, λοιπόν θα λυθεί έτσι το πρόβλημα διακυβέρνησης της χώρας; Με το να ζητήσει το πρώτο κόμμα νέες εκλογές, με την ελπίδα πως θα πάρει αυτοδυναμία, πράγμα καθόλου και πάλι βέβαιο; Κι αν πάρει τελικά αυτοδυναμία 151-153 βουλευτές, πώς θα κυβερνήσει; Εδώ το ΠΑΣΟΚ, με 160 βουλευτές, φυλλορρόησε και κατέρρευσε, αφού αναγκάστηκε να πάρει σκληρά, πλην αναγκαία μέτρα. Θα επιβιώσει μια κυβέρνηση με 151 βουλευτές;
Φοβάμαι, για να μην πω ότι είμαι βέβαιος, πως μετά τις εκλογές η διακυβέρνηση της χώρας θα είναι πολύ πιο δύσκολη απ’ ότι σήμερα. Ότι οι εκλογές θα επιδεινώσουν αντί να επιλύσουν το πολιτικό πρόβλημα. Η πιο σωστή λύση θα ήταν, όλα τα κόμματα ή έστω τα δυο μεγάλα, να συμφωνήσουν να εξαντληθεί η τετραετία της Βουλής με κυβέρνηση κοινής αποδοχής. Πιο συγκεκριμένα, με τον κ. Παπαδήμο και μια ριζική αναδιάρθρωση της κυβέρνησης, με πρόσωπα οποιασδήποτε προέλευσης, αρκεί να θεωρηθούν απαραίτητα και χρήσιμα. Αεροβατώ; Ίσως.
Συρία: Η σφαγή συνεχίζεται
Η επί μήνες σφαγή στη Συρία συνεχίζεται. Και αν μεν γι’ αυτό υπαίτιος είναι ο δικτάτορας Άσαντ, εξίσου ένοχοι είναι η Κίνα και προ παντός η Ρωσία, που βάζουν βέτο στο Συμβ. Ασφαλείας να πάρει μέτρα. Αίσχος!
Ανακοινώθηκε πως 15.000 συνταξιούχοι ήταν πεθαμένοι από χρόνια ή έπαιρναν σύνταξη χωρίς να δικαιούνται. Ποιος συγκινήθηκε; Κανείς! Στα ψιλά των εφημερίδων…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου