Καλή Ανάσταση
Ο αισιόδοξος χαιρετισμός ή η ευχή «Καλή Ανάσταση», πέραν από τη θρησκευτική του χροιά, έχει ιδιαίτερη αξία. Ανάσταση είναι η νίκη της ζωής επί του θανάτου, ο θρίαμβος του φωτός ενάντια στο σκότος. Ο προαιώνιος πόθος του ανθρώπου, να νικήσει τον θάνατο, να αποκτήσει ίσως την αθανασία, είναι διάχυτος σε λαϊκούς και θρησκευτικούς μύθους. Το «αθάνατο νερό» είναι ίσως η πιο χαρακτηριστική αναζήτηση της αθανασίας στη λαϊκή μυθολογία.
Γι’ αυτό, το χαρμόσυνο θρησκευτικό άγγελμα «Χριστός Ανέστη», είναι επιβεβαίωση της ευχής «Καλή Ανάσταση» και δίνει λάμψη και περιεχόμενο στη «Λαμπρή», όπως ο Έλληνας, από αιώνων, ονομάζει το Πάσχα του.
Σήμερα ειδικά, οπότε η πατρίδα μας περνά τα «Πάθη» της και απειλείται με «θάνατο», η ευχή «Καλή Ανάσταση» είναι επίκαιρη και ουσιαστική.
Δεν θέλει συνεργασία!
Είναι τουλάχιστον αφροσύνη να εξορκίζει ο κ. Σαμαράς κάθε πιθανότητα μετεκλογικής συνεργασίας ειδικά με το ΠΑΣΟΚ και να ζητά «αυτοδυναμία» για «να κυβερνήσει την Ελλάδα»!
Ζει στον κόσμο του ή πιστεύει πως θα μας τρομάξει με τα διλήμματα που θέτει, ώστε να ξεχάσουμε ποιανού κόμματος ηγείται και ποιες είναι οι ευθύνες του για το σημερινό χάλι της χώρας; Προφανώς υποτιμά την κοινή λογική και νομίζει πως και ο κόσμος θα ξεχάσει αυτά που δεν ξεχνιούνται. Ας αφήσει τη λογική της αυτοδυναμίας την οποία, και αν ακόμη μπορέσει να πετύχει –λέμε τώρα-, θα καταλάβει πόσο ολέθρια και επισφαλής θα είναι. Σήμερα, μόνο μια κυβέρνηση ευρείας συνεργασίας, θα μπορούσε να σταθεί. Κανένας κακέκτυπος μεσίας δε μπορεί να σταθεί. Ας σταματήσει λοιπόν να εξορκίζει τις συνεργασίες, ας μην κλείνει τις πόρτες και ας μην κόβει τις γέφυρες ο Σαμαράς, γιατί θα ’ναι αργά όταν υποχρεωθεί να αλλάξει γνώμη.
Ελλάδα: είμαστε μία πραγματική ζούγκλα!
Καθημερινά φαινόμενα στη χώρα μας, επιμένουν να μας πείθουν ότι η Ελλάδα μας, πέρα από τα ολέθρια φαινόμενα της οικονομίας και τη διόγκωση της ανεργίας –ίσως και λόγω αυτών – αντιμετωπίζει τεράστιο πρόβλημα έλλειψης ευνομίας και δημοκρατικής λειτουργίας της κοινωνίας. Οι αυθαιρεσίες και η ανομία, σε διάφορα επίπεδα, είναι πλέον καθημερινά φαινόμενα: Είτε πολλοί «δεν πληρώνουν» -και αυτό το λένε …«κίνημα»- είτε άλλοι, πολλές φορές ελάχιστοι, καταλαμβάνουν ό,τι θέλουν (υπουργεία, εργοστάσια, δρόμους, πλοία, μέσα μεταφοράς, τέλος πάντων ό,τι θέλει ο καθένας), άλλοι εμποδίζουν με βιαιοπραγίες νόμιμη εκτέλεση εργασιών και έργων (Κερατέα, Μεταλλεία χρυσού κλπ), είτε στα γήπεδα τα κάνουν γυαλιά –καρφιά, είτε βιαιοπραγούν εναντίον δικαίων και αδίκων, τέλος πάντων θριαμβεύει η ανομία που συχνά είναι καθαρά εγκληματική. Και η Δημοκρατία μας, το λεγόμενο κράτος του Νόμου, στέκεται αδύναμη και ανήμπορη; να αντιδράσει. Έτσι η ανομία γίνεται αυτονόητη και κανόνας. Και αυτό είναι το χειρότερο: Ότι δηλαδή συνηθίζουμε αυτή την κατάσταση, θεωρούμε αποδεκτό το άνομο, οδηγούμαστε σε πραγματική ζούγκλα της κοινωνίας, όπου θα πληρώνεις για μια μικρή τροχαία παράβαση, αλλά κανείς δεν θα σε ενοχλεί αν γιαουρτώνεις, αν βιαιοπραγείς, αν δέρνεις, αν ρίχνεις μολότωφ και πέτρες, αν κάνεις τέλος πάντων ό,τι θέλεις για να δείξεις την όποια δήθεν «οργή» σου.
Προχτές, ένας ειδικός φρουρός, εκτός υπηρεσίας κακοποιήθηκε βάναυσα από «αντεξουσιαστές», που του πήραν τα ρούχα και τα κρέμασαν εκεί που αυτοκτόνησε ο συνταξιούχος φαρμακοποιός και το μόνο που κατάφεραν κάποιοι αστυνομικοί ήταν να τον πάνε στο νοσοκομείο. Τους δράστες κανείς δεν τους ενόχλησε. Σα να μην έκαναν τίποτα. Αυτή είναι η κοινωνία μας. Δεν είμαστε ζούγκλα;
Λαγκάρντ –Σόϊμπλε, βουλώστε το
Αυτά που σπεύδουν να δηλώσουν Λαγκάρντ, Σόϊμπλε και διάφοροι άλλοι, σε άλλες στιγμές μπορεί να ακούγονται λογικά, τώρα όμως, εν όψει των επικείμενων εκλογών, είναι πρόκληση για την ελληνική κοινή γνώμη. Οι Έλληνες ξέρουμε και τι διακυβεύεται και τι σημαίνει η ψήφος μας. Δε χρειάζεται να μας συμβουλεύουν, τόσο «πατρικά» μάλιστα, οι κάθε λογής φίλοι μας. Μάλιστα, είναι αφελείς να καταλάβουν πως οι συμβουλές τους φέρουν τελικά το αντίθετο αποτέλεσμα;
Αφήστε μας λοιπόν να αποφασίσουμε τα του οίκου μας. Ως εδώ.
Η προεκλογική χρηματοδότηση των κομμάτων
Αν και προβλεπόμενη από το νόμο, η ψήφιση της προεκλογικής ενίσχυσης των κομμάτων ενόχλησε πολλούς. Άλλοι, αρκετοί βουλευτές, απείχαν από τη διαδικασία, αφήνοντας τους άλλους να φορτωθούν το «βάρος». Επίσης, διάφορα κόμματα καταψήφισαν αυτή την απόφαση. Μπράβο τους. Ελπίζω πάντως να μην εισπράξουν τα ποσά που τους αναλογούν, γιατί τότε ο λαϊκισμός τους θα είναι πολύ «χοντρός». Δεν είμαι όμως καθόλου βέβαιος ότι θα αρνηθούν τελικά τον επάρατο μποναμά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου